… bi bummelige 35°
Also Wiehnacht fangt bi mi al in’n Sommer an. Denn pingelt dat Telefon as dull, un dat geiht jümmers um en Lesung in de Wiehnachtstiet. Ober Ferien mutt de Minsch ok mol hebben, un so blifft mi nix anners öber as de Geschichten un Leder in mien Kuffer to packen.
De Insel Gomera weer dat dütmol. So bummelige 35° harrn wi. Deep in en Dool seten wi mank de Avocados un Banonen, un wenn ik to’n Nodenken mit’n Kopp in de Höchte keem, plinker mi de Atlantik to, mol greun, mol blau. Un witt, wenn dor de Wind togangen weer, un denn sehg dat von wieden ut as Slackermaschü. Ut de Neegte ober heff ik bannig Respekt vör son Brandung, un Neptun hett sik mol en feinen Spooß mit mi mookt. En vun de dicken Wellen kreeg mi tofoten, dreih mi jümmers rüm as in son Nudelkassen un smeet mi denn an Land. He harr wohl noog vun mien Schreeree. Jo, un mienen Bikini hett he ok beholen.
Tja, wiet, wiet weg weern wi, so an de 3000km. Un doch, en Blick no de annere Siet op den Stohl seggt mi: TEXT LESEN!
Eenmol dörchlesen, un dat weer dat, vunwegen.: ÖBEN; ÖBEN, ÖBEN heet dat. Jüst so as bi den Weg no de Staatsoper. Kennt ji nich? „Verzeihung, können Sie mir sagen, wie ich am besten zur Staatsoper komme? „Aber natürlich: Durch üben, üben, üben.!“
Also wi weern bi dat Öben. Dat geiht ok nich liesen, nee, dat mutt luut un düütlich mookt warrn! Kannst du sowat in’t Hotel moken? Nee, villicht inne Köök, jo ober denn harr ik glieks to Huus blieben kunnt. Un so heff ik mi denn an’n Obend, wenn de Gäst op de Terrass den lütten Sluck to’n Afternoon drunken, ünner de Avocadobööm sett un luuthals vun den Wiehnachtsmann leest orrer „Stille Nacht“ sungen. Ik weer jo alleen. Heff ik dacht!!
Ik wull grood mit’n niege Ge-schicht anfangen, dor kladdern twee Lüüd vun ünnen de Terrassen rop. Jo, ji hebbt richtig heuert. Op de Insel ward allens op Terrassen anplant, sünst kunn dat Woter eenfach so den Barg dolrüschen. Ja, also twee Lüüd stunnen nu batz vör mi un spendeern Applaus un snacken, wat schall ik di seggen: PLATTDÜÜTSCH. En Hallo weer dat. “Nee sowat Plattdüütsch woans koomt ji denn her usw usw.
Dat duert ’n Momang, ehrer dat ik begriepen kann, dat de gor keen Platt snackt. Ober wat weer dat denn? Hollandsch! Twee Kaaskopjes! Mit Hannen un Feut hebbt wi uns noch’n lange Tiet ünnerholen. Schietbüdel keem ok noch. He wull blots mol kieken, woans dat mit mi utsehg mit de Wiehnachtsgeschichten bi 35° Warms ünner de Avocados un Banonen.
Wi hebbt uns hensett, mit den Blick op den Atlantik, un all tosomen dat Leed „Stille Nacht“ sungen. Un denn is jedeen liesen in’t Hotel un in de Puuch krabbelt.
Nu is Wiehnachtstiet, un bi all de velen Lichten is dat gau 35° inne Stuuv, jüst so as op Gomera.
Ik wünsch ju all en scheune Wiehnachtstiet — FELIZ NAVIDAD!
Silke Frakstein