Keen eenfacher Kroom!
Pünktlich güng dat los. Stimmung: allerbest. Scheun över den Obstmarschenweg. In Hagenah weer Endstation. Un denn wurr dat ernst. De Bollerwagen un de Mannschaften wurrn tosomenstellt.
De Bollerwagen is eegentlich dat Wichtigste. Wat denkst du wohl wat dor binnen ist? Marschverpflegung! Boßeln is kräftezehrend! 6 km bi Snee, Regen un Küll. Dat’s keen eenfachen Kroom.
Dat geiht nämlich so: Jeedeen Mannschaft hett eene Gummi un eene Holtkugel. Un ümschichtig ward smeeten. Je beter, dat heet, je länger un grötter de Streck is de smeeten ward, desto eher is de Mannschaft fardig un de Tall vun de Striche,de bi jeedeen Wurf mookt ward, is ringer. Dat is nu en Hallo “Gib Gummi“. Huch, wo is denn de Kugel afbleben? Achtung Kugel – Mann, super usw. Twüschendörch notürlich „Stärkung“. Un no jede Stärkung rullt Gummi orrer Holt beter. Mol in’n Matsch un ok mol in’n Groben. No 3 km gifft dat Koffi un Bodderkoken.
Un denn wedder 3 km trüch in’t Lokal. Nu obers mit Gegenwind. Da gifft dat Greunkohl satt un denn: Dat Ergebnis. Dat geiht vun Platz 8 bit 1. Wi liggt in de Mitt. Wat? Dat kann meist nich angohn. Hett dor Een an dreiht?
De Minsch hett so üm un bi 656 Muskeln un enige dorvon mark ik ganz besünners. Dorum sitt ik nu in de Sauna un schriev düsse Geschicht.
Silke Frakstein