Wat anners as to Huus mut dat sien
scheunet Eten, Sonne, Strand un Wien.
Wat erleben un seh’n vun de Welt
wi fohrt op Kredit, de Korten sünd bestellt.
De Kuffer sünd vull, nu geiht dat los
de Freid, de Utsichten sünd grod.
Villicht in den Osten, de Euro is stark
dat grimmelt un wimmelt dor in de Frömde op’n Markt
dat Geld sitt locker, de Frömde verharrt.
Dat rüükt so anners as to Huus
de Minschen süht ok anners ut.
Veel Sünn uns de Huut verbrennt
so veele Soken, de wi nich kennt.
Orrer wüllt wi wedder no Machorka dor ist dat so, as dat letzte Johr
wi kennt allens, un allens is klor.
Ballermann Iesbeen satt,
so kennt wir dat un hebbt dat jümmers hatt.
Dor sünd ok noch de Malediven
för’n Schnäppchen köönt wi de ok noch kriegen.
Villicht noch Wellness un Tha Chi
de Hotel Band speelt wat vun Han Yan Mi.
Doch de Weg no düsse Paradiese
is toplastert mit so mannicheen Krise.
De Fleeger kümmt nich, he sammelt de Lüüd överall in
un in den Tog is dat vull un du kümmst nich mehr rin.
Mit Auto steihs’t 25 km in’n Stau
all fohrt se an’n Sünnabend, un höllt sik för slau.
Doch in all den Schlamassel gifft dat welk
de de Doog bit to de Ferien tellt.
Dat sünd de, de blifft mit’n Oors to Huus, sett sik fein op den Balkon
kuck, da man auch was von.
Silke Frakstein