Mit’t Leben geiht dat, mit de Technik hakelt dat

Mit söben geiht dat no School.
Mit verteihn zickt Deerns un Jungs.

Mit 21 villicht mit de School fardig un een Johr rin in de Welt.

Mit 28 , jo dat warrt bunter: Fründ, Heirot. Orrer een gode Profession.

Un so geiht dat wieder.
Ik bün düt Johr nu bi den … Wessel. Segg ik nich.

Verännern, dat geiht ok in de Technik. Mit KI warrt Dode wedder labennig.

Toerst is mi dat gor nich so opfullen mit de Technik. Dütt un dat geiht mol inne Grütt. Na ja, seggst du. Bi uns is dat im Momang dull.

Un dor fangt wi an to tellen:
Akku vun’t Fohrrad = 7 Johr olt.
Compuster = 7 Johr olt.
Waschmoschien = 2x 7 Johr olt,
also 14.
Na god, wenn wat twei geiht mutt eben wat Nieget her. Also rin den Loden un mit den Verkäuper snacken. Snacken? Wat is dat denn?

»Vielen Dank für Ihren Besuch. Besuchen Sie uns gern auf der Seite www… «

Un denn klickst di dörch. Af un an gifft dat enen Verklorer an de rechte Siet. Ober so richtig hölpen köönt de ok nich. Wi mööt blind bestellen un köönt dat nich richtig ankieken orrer anfoten. Ik find dat gräsig.

Bi mienen Fohrrad Akku hebbt wi würklich enen Loden funnen mit labennige Minschen. Fründlich, harr Ohnung un de Akku weer ratz, fatz dor.

Bi de Waschmaschien geev dat enen Kunnendeenst, sogor mit Telefonnummer. Un dat hett allens wunnerbor klappt.
Ober nu – mien Computer: Ik mutt jo nu Windows 11 hebben, seggt se.
Keen Problem, seggt en Fründ, ik help Di dorbi. De arme Kerl. Ik heff nu al en schlecht Geweten. Un nu hebbt wi denn Salot. Allens dörchenanner. Outlock geiht blots noch an’n Vörmiddag. Un Internet is blots Stufe rot.

Ik kann wunnerbor an’n Sünndag Vörmiddag mit de Kist arbeiden. Also eenmol in de Week??? Dat is doch keen Tostand.

Also: Herzschrittmacher för mienen Computer. Orrer enen Niegen.
In 7 Johr kümmt den wedder Alarm. Ober denn leev ik villicht gor nich mehr.

Silke Frakstein

Kindheit in’n Kleingarten

Kleingärten sünd gefragt wie nie. Stunn in’t Blatt. Miene Gedanken goht trüch in dat Johr 1950. Wi harrn 1950 blots Hunger, ober ok Heuhner. Dree witte Legehennen: Zarah Leander, Marlene Dittrich un Greta Garbo. Witte Legehennen sünd bannig finföhlig un jümmers in’n Winter weern se verköhlt. Un denn güng dat Drama los. Rin in den Stall un de Heuhner griepen.

Grenzen övergahn

Wi hebbt all Mudderdag un Valentinsdag. Bringt dat eegentlich noch wat? Bi mi in’n Kopp is »Das Kind im Manne oder die Maus in der Frau«. Wi köönt moken wat wi wüllt. Wi treckt jümmers den köttsten – no buten. Denk mol an Eva. Ganz plietsch hett se dat mookt mit ehren Appel. Na ja, seggt villicht de Een orrer Annere. Ober Adam is dor fein bi wegkomen.

De Ness lööpt as‘n Woderhohn

Kottens weern wi op Hochtietsreis – 60 Johr – Stimmt wohrhaftig!
Wi weern mit’n Bus ünnerwegens un dor hebbt wi den Snööv vun de letzte Bank ok mit afkregen. Mi gung dat bannig dreckig. Also: Rin in de Puuch. Socken an, Warmbuddel, warme Kantüffeln op de Bost un an de Ohren, un Heuhnersupp. Schietbüdel harr de Köök: Nudeln, Nudeln, Nudeln, Suppe, Suppe, Suppe. No söss Doog heff ik mi op rappelt.

Wenn einer op Reis geiht, kann he wat leren

Wi weern kottens ’n poor Doog in de Eifel. Mit’n Bus. Mit Fohrrad jeedeen Dag so 60 bit 80 km, dat klappt nich mehr. Uterdem is de Eifel nicht so ganz eenfach mit Fohrrad. Erst nu, wo dat E-Bikes gifft, is dat beter.