Mook doch mol (’n) MÜDEN
Jo, meud weern wi as wi so bi Klock 7 an’n Obend wedder trüch weern. Den Klock 7 an’n Morgen (merrn inne Nacht) gung dat jo los.
Ol People weern nich an Bord, ober, af de Post. Keen Stau in’n Tunnel (Man kann sik op nix mehr verloten) un denn so’n lütt beten dörch de Landschaft, hen no de Hottemaxen.
De hebbt al op uns töövt un weern so’n beten hibbelig. Ober noher gung dat kommodig dörch de Heid. De weer twors noch’n lütt beten mickerig, ober de Landschop mit Barkenbööm (Birken), Machandel (Wacholder), Bickbeern (Heidelbeeren), Kraanbeern (Moosbeeren), weern ok wat för de Oogen.
För de Ohren hett de Kutscher wat vertellt. Vun den Kieselgur Ofbau un de veelen Seen de dat nu dorvun gifft. So an de 600 Lüüd weern dortomolen dorbi. En lütten Rundgang noch, un’n lütten Rükelbusch, un hen no dat Lokol to’n Middageeten.
Dor mussen wi ok wedder no de Klock kieken, denn de Herr Börgermeister hett Klock twee den 798. Laurentius Markt free geben. Wie harrn reserveerte Plätze, also mööt wi dor sien. Snacken, singen, Sluck Wien un den droffen wi „free lopen“.
Ik heff mi de Hüüs un Goorns in de Nebenstrooten ankeken — ganz wat scheunet. Klock veer harrn wi wedder den nächsten Termin: Bookweetentorte mit wunnerboren Koffi. Un de Bedeenung weer op zack. So gung en scheunen Dag to Enn. Wedder oh’n Stau dörch’n Tunnel.
Fohr mol wedder no Müden. Kannst di ünnerwegens ok noch Panzer ankieken un heuern. Veelen Dank noch an den Busfohrer, vunwegen Hagenbecks Tierpark.
Silke Frakstein