Wohen? froogt mien Kumpel op’n Weg vun Afrika no Hamborg. Wedder no Neendörp. Is twors ’n beten luut vun de Autobohn, ober to freeten gifft dat noog un kannst ok in Roh de Kinner groot kriegen.
De Kiwit: 30 cm groot. Scheun antoseh’n is he. Mit’n lütte Fedder op’n Kopp. De Mannslüüd seht ’n lütt beten beter ut as de Froonslüüd. De sünd ’n Stück grötter un ok ’n beter mehr an Gewicht hebbt se. Bi de Minschen sünd jo de Froonslüüd wat scheuner un mit dat Gewicht??
De Minschen danzt in’n Sool op’n Bodden un de Kiwit op de Wischen. Mit dat sülvige Ziel: Froonslüüd anbaggern.
Un denn sünd de beiden in Neendörp. Un nu? Op de twee/dree Wischen trampelt de Peer rüm, op de annere stoht riesige Maschinen. De Autobohn schall breeter mookt warrn un’n Deckel schall dor ok noch rop. De Kiwit mutt sik eerstmol verpusten. En lütt Stück Land gifft dat noch. He töövt op sien Fro. Dat is ok wedder so as bi de Menschen. Se kümmt, kiekt sik dat an un denn leggt se los:“ Wat, hier köönt wi doch nich blieben. Wi bruukt Platz un Roh. Een Peerd vun achtern, un ok noch’n Wuffi quer över de Weid. Ne, hier treck ik keen Kinner groot, basta!“ „Jo, ober de Minschen freit sik doch jümmers wenn se uns fleegen un ropen heuert“. „So, denn schüllt se ok dorför sorgen, dat wi hier de Kinner groot trecken köönt.“ „Denn mööt wi eben utwannern“. „ Na schön“, seggt he, „denn wüllt wi mol seh’n wat dat Navi so to seggen hett.“ He söcht: Brachfläche mit gutem Futterangebot, keine Pferde, keine Hunde.
— Haseldorfer Marsch —
„Sie haben Ihr Ziel erreicht“.
Aha.
„Tja, denn mööt wi wedder ’n Stück trüch. Dat liggt an de Elv. En Kumpel vun mi weer mol dor. Sowiet ganz god. Blots ant’n Weekenend is dor fix wat los“.
„Un dormit se uns de Eier, orrer de Kinner nich twei pedd, öövt wi glieks Stuka – Angriff Kiwit, Kiwit.
Slike Frakstein